Uzun zamandır araştırdığım bir konudan bahsetmek istiyorum. Kendini sevmek , kendine iyi bakmak.
İnsan kendini nasıl sever ki derdim. Derdim çünkü kendini çok seven insanın bencil olduğu hafızama kayıtlıydı.
Öğretilen ‘’önce etrafındakileri seveceksin ‘’ yanlış öğreti
Yaşayarak öğrenilen, ‘’Kendini sevmeyen başkalarını nasıl sevsin’’
Şimdi düşünüyorum; kişi sevmenin ne demek olduğunu, doğru sevmenin kurallarının ve sınırlarının ne olduğunu bilmeden etrafı sevmeye kanalize ediliyor. Hatta empoze ediliyor.
Kendini sevmeyen bireyleri incelediğimde; etrafa karşı duyarlı, her an yardıma hazır. Yüzünde oluşturduğu ifade; kişiye,konuya,olaya karşı değişiklik gösteren önceden çalışılmış ifadeler.
Sanırsın ki çok mutlu her şey yolunda :=)
Bu kişi ile biraz sohbet edince, yaşamdan, insanlardan, başına gelenlerden , arkadaşlıklarından katıldığı veya zoraki dahil olduğu sohbetlerden hiç memnun olmadığı gibi kendinden bile şikayetçi.
Çünkü zorlama var. Alışılmışın dışına çıkıldığında yaşayacağı dışlanma ve ayıplanma korkusu var.
Kendini seven insanla sohbet ettiğimde zihninde ve bedeninde kendisi ile ilgili oluşmuş ve yerleşmiş bir bilgi var.
Kendimi seviyorum ve ona iyi davranıyorum…
Peki nasıl mümkün.
Fiziksel özelliklerinin farkında, yaşlanmanın yaş almak olduğunun bilincinde. Bedeni ile ilgili güzel yaşlanmak dışında bir sorunu yok J
Bedenine iyi gelen ve gelmeyen besinlerin farkında, midesinin bir çöp kamyonu olmadığını bilincine ulaşmış. Aklı yemediklerinde takılı kalmamış :=)
Giyindiğinde alkış ve övgü toplamak için değil de kendine yakıştığı için giyindiğinin farkında.
Kendini mutlu eden hobilere ve aktivitelere zaman ayıran ve bunu yaparken kimsenin zamanından çalmadan gerçekleştiren.
Okuduğu kitabın içtiği kahvenin ettiği sohbetin güzelliğinin farkında olan ve eşe dosta tavsiye eden.
Üzerinde yaşadığı dünyanın ve sahip oluklarının farkında. Sahip olmadıklarının ise peşinde değil.
Negatif düşüncelerden ve negatif insanlardan uzak. Çünkü , zamanın kendisine verilen en değerli ve kıymetli olduğunun farkında işi gücü sevmek…
Hepimizin dilinin ucuna gelen soruyu tahmin ediyorum , bu kadar sıkıntının arasında oturup kendimi mi ? seveyim yani…
Nasıl kendimi sevmekle mümkün olacak.
O zaman şu soruyu yöneltiyorum ; bunca zamandır kendini sevmiyor, şikayet ediyorsun ne değişti hayatında… belki bir farklılık gerekiyordur. Kendine bir güzellik yap ve kendini SEV
Bugün bir şeyleri değiştirmek istiyoruz hep istiyoruz…
Eylemden yoksun her istek yerinde saymaya mahkum.
Sevgi ve saygıyla
